Histeria u dziecka: ataki histerii u 2, 3, lub 4 latka - jak uspokoić malucha?

Co właściwie oznacza histeria u dziecka i w jaki sposób należy ją interpretować?

W rodzicielstwie bywają różne zaskakujące sytuacje, z którymi nie jest łatwo sobie poradzić. Jedną z nich są niewątpliwie napady złości u dziecka, które są często określane również mianem histerii. W prosty sposób można je poznać po nagłej zmianie zachowania pociechy, która nagle zaczyna donośnie płakać, krzyczeć, a nawet i bić czy kopać. W dodatku histeria u 3 latka czy nawet o 1,5 rocznego malucha jest dość powszechnym zjawiskiem. Jednak mimo to nie sposób przejść wobec niej obojętnie. Zwłaszcza ze względu na intensywność reakcji dziecka, która jest często szokiem dla jego bliższego lub dalszego otoczenia. Oprócz tego niespodziewane ataki złości czy agresji mogą zdarzyć się tak naprawdę wszędzie i o każdej porze dnia. Choć zdarza się i tak, że niektóre maluchy w określonych sytuacjach reagują bardzo gwałtownie i trudno uspokoić je w tym momencie. Natomiast dla samych rodziców histerie dwulatka czy trzylatka, które mają miejsce nie tylko w domu, ale przede wszystkim w publicznych miejscach, bywają niezwykle stresujące i zarazem krępujące. A z całą pewnością nie pomaga w tym fakt, że w zdecydowanej większości społeczeństwo źle patrzy na takie sceny i ocenia w sposób pejoratywny. A negatywna opinia dotyczy zarówno ''niegrzecznego'' zachowania samego dziecka, jak i postawy jego opiekuna czy ogólnie jego metody wychowywania. Tak czy inaczej atak histerii u dziecka to problematyczny temat, który spędza wielu rodzicom sen z powiek. Często pojawia się przy tym poczucie winy i brak wiary we własne możliwości, jeśli chodzi o dobre wychowanie swojej pociechy. Warto jednak uświadomić sobie, że histeria u trzylatka lub u czterolatka ma swoje konkretne przyczyny, które dobrze jest poznać. Z jednej strony właśnie po to, żeby sobie lepiej radzić w tych trudnych sytuacjach. A z drugiej: aby jeszcze lepiej zrozumieć swoje dziecko i dać mu odpowiednie wsparcie, które jest niezwykle ważne. W związku z tym spróbujmy sobie odpowiedzieć na pytanie, o czym rzeczywiście świadczą niekontrolowane ataki agresji u dzieci, szczególnie w wieku 2, 3 i 4 lat, a także co się za nimi kryje?

Najczęstsze przyczyny histerii u najmłodszych

Książka pozytywna dyscyplina - 1001 rozwiązań. Zobacz pozostałe książki o wychowaniu w naszym sklepie

Niezbędny etap w rozwoju małego człowieka.

Po pierwsze: konieczne jest wzięcie pod uwagę możliwości rozwojowych najmłodszych pociech, których ten temat szczególnie dotyczy.

• Warto przy tym pamiętać, że przeważnie małe dziecko wpada w histerię, gdy nie radzi sobie samodzielnie z daną sytuacją czy wydarzeniem, które przerosły go.
  
  
• Podobnie sprawa wygląda z silnymi i nieprzyjemnymi emocjami takimi jak złość, gniew, lęk, frustracja czy nawet smutek, które przytłaczają malucha i uniemożliwiają mu racjonalne myślenie.
  
  
• Jest to w głównej mierze związane z tym, że układ nerwowy dwulatka, trzylatka lub czterolatka jest niedojrzały i dopiero jest w fazie kształtowania się. Dlatego nie możemy oczekiwać, że w trudnych dla siebie chwilach czy w ogarniającej go wściekłości na skutek konkretnego zdarzenia, maluszek zachowa się jak dorosły, odpowiedzialny człowiek.
  
  
• Naturalnie nie jest to jednoznaczne z tym, że gdy już pojawią się ataki histerii u 4 latka czy 2 latka, to nie mamy nic robić i cierpliwie poczekać aż nasza pociecha dorośnie, a jej układ nerwowy będzie już całkowicie dojrzały. Otóż nie, ponieważ właśnie nasza jako opiekunów odpowiedź na trudne zachowanie dziecka, ma ogromne znaczenie, żeby potrafiło ono poradzić sobie ze złością w sposób konstruktywny i – co najważniejsze – nie krzywdzący siebie ani innych osób, które akurat znajdą się w pobliżu.
  
  
• A zatem histeria u dzieci, zwłaszcza tych najmłodszych w przedziale wiekowym od 2 do 4 roku życia, ma swój bezpośredni związek z etapem rozwoju, na jakim się znajdują. Przede wszystkim z niedojrzałością ich układu nerwowego, który nie potrafi poradzić sobie z silnymi emocjami, jakie są wywoływane przez różne sytuacje w życiu maluszka.
  
  

Brak odpowiednich strategii radzenia sobie z silnymi emocjami.

Ponadto warto mieć również na uwadze fakt, że dziecko wpada w szał pod wpływem frustracji czy złości, ponieważ inaczej nie potrafi sobie z nimi poradzić.

• Czuje nieprzyjemne napięcie w ciele, które stara się rozładować poprzez głośny płacz, wrzaski i kopanie. Co więcej, maluch dopiero się wszystkiego uczy i nie wie, że niektórych rzeczy nie powinno i nie może robić, ponieważ nawet nie zdaje sobie sprawy, że jego uderzenie rączką skrzywdzi mamę, tatę lub rodzeństwo.
  
  

Próba nawiązania kontaktu w trudnych dla malucha chwilach.

Oprócz tego w agresywny sposób dziecko może domagać się po prostu zauważenia, że źle się czuje lub czegoś potrzebuje, ale nie potrafi inaczej zwrócić na siebie uwagi najbliższych.

• Zwłaszcza dotyczy to najmłodszych pociech, które nie są w stanie tego powiedzieć, bo nie mają jeszcze odpowiednich w tym celu kompetencji językowych i komunikacyjnych.
  
  
• Dlatego ataki histerii u 4 latka często mogą mieć przyczynę m.in. w jego opóźnionym rozwoju mowy, które uniemożliwia mu dokładne wypowiedzenie swoich potrzeb, emocji czy uczuć.
  
  
• Warto przy tym pamiętać, że nie tylko złość czy strach mogą wywoływać u maluszka trudne i agresywne zachowania. Również i tzw. pozytywne emocje jak radość, które są w silnym natężeniu, mogą przyczynić się na dłuższą metę do pojawienia się histerii.
  
  
• Ponadto niektóre dzieci są wysoko wrażliwe i łatwo ulegają tzw. przebodźcowaniu, z którym nie mogą sobie łatwo poradzić. Często ich ataki histerii mają miejsce w sklepach czy innych miejscach, gdzie jest za głośno i zbyt dużo się dzieje. Również i podczas licznych imprez rodzinnych mogą odczuwać silny dyskomfort, który wywołuje stres i może powodować napady złości u dziecka.
  
  

Dążenie do samodzielności.

W dodatku częste histerie dwulatka lub trzylatka bardzo często wynikają również z tego, że w tym wieku dzieci mają ogromną potrzebę stawiania na swoim oraz bycia coraz bardziej samodzielnym i niezależnym od dorosłych.

• Jako rodzice dbamy o bezpieczeństwo swoich dzieci i nie na wszystko, czego w danej chwili pragną, możemy wyrazić swoją zgodę. Tym samym należy być przygotowanym na to, że może to wywołać w nich bunt i atak histerii.
  
  
• Dotyczy to również dość częstych sytuacji, które mają miejsce w sklepach z zabawkami. Kiedy dwulatek uprze się na konkretną maskotkę czy inny przedmiot, a rodzic nie kupi mu go, to można być niemal pewnym, jak to się skończy....
  
  

To są najczęstsze przyczyny, które leżą u podstaw histerii u dziecka w wieku 2, 3 i 4 lat. Dobrze jest mieć na względzie fakt, że jest to jeden z naturalnych etapów rozwoju malucha, którego nie sposób uniknąć, ponieważ prędzej czy później nastąpi. Tylko tak pociecha uczy się, jak radzić sobie w trudnych sytuacjach i wyrażać swoją złość, aby nie zrobić nikomu krzywdy.

Bardzo często my dorośli uważamy, że dziecko wpada w histerie z byle powodu, ale nie do końca jest to prawdą. Każdy atak płaczu czy agresji u malucha ma konkretną przyczynę, którą często na pierwszy rzut oka nie widać. Dla nas coś może wydawać się mało znaczącym wydarzeniem, podczas gdy dla pociechy ma ono ogromne znaczenie.

Nawet miłe sytuacje takie jak przyjęcie urodzinowe z dużą ilością prezentów potrafią przytłoczyć malucha, a jego niedojrzały układ nerwowy nie jest w stanie poradzić sobie z nadmiarem różnych atrakcji. Jednak bardziej od powodu, dla którego pojawia się napad złości u dziecka, o wiele ważniejsza jest nasza reakcja na zachowanie swojej pociechy. Dzieje się tak dlatego, że maluszek uczy się od osób dorosłych, jak postępować w różnych sytuacjach, więc warto dać mu dobry przykład. Choć z pewnością w przypadku histerii u dwulatka czy trzylatka nie będzie to prostym zadaniem.

Jak uspokoić dziecko w histerii? Praktyczne porady i wskazówki

Jak zrozumieć się w rodzinie wydawnictwa Natuli. Kliknij, Aby zobaczyć.

Niemal każdy rodzic zastanawia się, jak przetrwać atak histerii u dziecka, który wydaje się przedłużać w nieskończoność. I co zrobić, że jak najszybciej spróbować uspokoić swoją pociechę?

Najważniejsze przy pojawieniu się napadów złości u dziecka, to przede wszystkim zachować spokój i czujność.

Zdecydowanie nie jest to proste zadanie, ponieważ silne emocje malucha mogą łatwo udzielić się rodzicowi.

• Często naturalną reakcją osób dorosłych jest obrona na atak. Szczególnie gdy kończy się nasza cierpliwość, to sami zaczynamy mówić do dziecka podniesionym tonem głosu, a nawet i krzyczeć, żeby ''Uspokoiło się''.
  
  
• Jednak to nie tylko nie działa, ale niepotrzebnie napędza całą spiralę gniewu i nierzadko agresji. Ideałem byłoby zareagować na dziecięcą histerię niewzruszonym spokojem.
  
  
• Ale ze względu na specyficzną budowę ludzkiego mózgu, to napad złości u maluszka możemy odczuwać jako potencjalne zagrożenie.
  
  
• Dlatego warto w takich chwilach spróbować sobie uświadomić, że nie ma żadnego niebezpieczeństwa, i spróbować zatrzymać się.
  
  
• Pomocne może być mówienie sobie w myśli, że ''dziecko nie robi mi specjalnie na złość, tylko nie radzi sobie ze swoimi emocjami czy sytuacją''. I przede wszystkim histerii dwulatka czy trzylatka nie brać do siebie osobiście, co ułatwi nam uspokojenie się.
  
  

Kiedy dziecko wpada w histerię i w dodatku przejawia zachowania agresywne, to koniecznie zapewnijmy mu bezpieczeństwo oraz innym osobom, które znajdują się w pobliżu.

• Gdy widzimy, że maluch w złości chce nas uderzyć lub kopnąć, to nie pozwólmy mu na to i w porę przytrzymajmy jego rączkę lub nogę.
  
  
• Dobrze jest przy tym powiedzieć krótki komunikat, że nie zgadzamy się na to lub bicie boli.
  
  
• Czasem konieczne jest przytrzymanie całego ciała dziecka, które przejawia agresję w stosunku do siebie lub do innych, żeby nie zrobiło sobie ani nikomu krzywdy.
  
  
• Raczej nie starajmy się zbyt dużo mówić do malucha, ponieważ czasami może to spotęgować jego złość.
  
  
• A poza tym i tak nie trafią do niego w tym momencie żadne racjonalne argumenty. Na dokładne wyjaśnienia przyjdzie czas później, kiedy dziecko całkowicie się uspokoi.
  
  

Ważne jest przy tym akceptowanie emocji i uczuć swojej pociechy, u której pojawił się atak histerii, ale i również stanowcze nie pozwalanie jej na wyrażanie ich w sposób krzywdzący dla otoczenia. A gdy dziecko wyciszy się i wróci do stanu równowagi, to warto na spokojnie pokazać dziecku i omówić z nim, jak konstruktywnie może wyładować swoją złość, nie raniąc nikogo.

Autor artykułu:

Kryspina - szuka ciekawych, niebanalnych, a jednocześnie przydatnych produktów dla rodziców i dzieci, dba o ich jakość oraz o to, by asortyment sklepu zapewniał szeroki wybór. Prywatnie miłośniczka zdrowego odżywiania i naturalnych kosmetyków, spędzająca aktywnie czas - najchętniej podczas pieszych górskich wycieczek. Wytrwała, empatyczna i dbająca o relacje, zarówno rodzinne, jak i biznesowe.